फ्लश आऊट भाग १

स्टेजच्या उजव्या कोपऱ्यामध्ये एक दरवाजा आहे पांढऱ्या रंगाचा. पडदा बाजूला जाण्यापूर्वी आवाज ऐकू येतात. हलक म्युझिक ऐकू येतं. आवाज- तो साक्षी आज क्या प्रोग्राम है। मुलगी - कुछ नही हर सॅटरडे की तरह. वही घिसापीटा प्रोग्राम. मुलगा - याने आज फिर कोई बकरा. मुलगी - अरे तन्वीर तू आता है क्या बोल तेरे को भी किसी से मिला देंगे. हमारे साथ तू तो आयेगा नही. मुलगा - क्यो? सर्व मुली - अरे जिथं पिकत तिथं विकत नाही. सर्व हसायला लागतात. पडदा वर जाऊ लागतो. दरवाजा उघडून आत येते. तेवढयात एकजण आवाज देतो. Hey समीरा कुठे चाललीयस? समीरा - अरे त्या डफारला समजवारे..... कोणी तरी. बाथरुममधे काय करायला जातात लोक......
एकजण : अग तस नाही.
सर्वमुली : ये चूप ये..... तस त्या भानगडीत नाक खुपसू नकोस. (तेवढयात समीराला भास होतो की आपण बाथरुम ऐवजी कुठे भलतीकडेच आलोय. ती परत दरवाजा उघडून बाहेर जाऊ लागते. बाहेरचा आवाज वाढतो. कलकल वाढतीय.
एकजण : काय गं. कसला विचार करतीयस आणि दारातच उभी राहणार आहेस का?
समीरा : अग आत खूप अंधार आहे.
मुलगी : अरे हा! भेंडी तू काल नव्हती ना म्हणून तुला तो चेंज माहिती नाहीय. अग पलिकडे बांधकाम चालूय so windows block केल्यात. That’s why अंधार आहे. Hey समू कसला विचार करतीयस?
समीरा : नाही काही, ए ऽऽ दिशा माझी पर्स देना. लिपस्टिक आहे त्यात. इथच फे्रश होईन.
मुलगी : वेडाबाई देते थांब ...... धर. अग लाईट लाव आणि जा आत. नाहीतर हा परत विचारेल समीरा कुठे चाललीयस (फिदी फिदी हसतात)
(एकजण : बॉसनी कंडीग संदर्भात Next plan 4 वाजता मिटींग बोलवलीय.
सर्व : माहितीय रे. (बोलणं वाढत जात हसणं, खिदळणं. समीरा जस जसा दरवाजा बंद करायला जाते. तसा आवाज आणि म्युझिक वाढत जाते. दरवाजा बंद होत सर्व शांत.
समीरा : शीट्. आता हा स्वीच कुठे गेला डफर! Yes finally got it. (स्वीच ऑन तिच्या लक्षात येत की आपण कोणत्या तरी वेगळयाच ठिकाणी आलोय. घाबरते दरवाजा उघडण्याचा प्रयत्न करते उघडत नाही. दिशा तन्वीर हाका मारते. मेघना ऽऽ शीट्. वैतागते. रडवेली होते. म्युझिक वाढतेच आहे.
समीर : (पर्समधून मोबाईल काढते. फोन लावण्याचा प्रयत्न करते. लागत नाही.) ब्लडी hell. ये नेटवर्क को अभी क्या हो गया. oh! God…. but मी एवढी पॅनीक का होतीय. नाही लागला तर, नाही, लागला ना फोन! duffer add तर कशी करतात. नेटवर्क सदैव तुमच्यापाठी. so ब्लडी duffer, dogi where r u? (तेवढयात तिला डाव्या कोपऱ्यात एक बेंच वर एक व्यक्ती बसल्याचा भास होतो. हळूहळू समीरा त्या बेंच जवळ जाऊ लागते.)
समीरा : who are you? आणि तू इथे काय करतीयस......
ती : वाट पाहतीय...
समीरा : मी बसू इथे थोडावेळ.....
ती : बस ...हा बाक, माझ्या बापाच्या मालीकाचाच थोडी आहे.
समीरा : तू इथे केव्हा पासून आहेस?
ती : जेव्हापासून तू लोकांना आणि मोबाईलला शिव्या घालत होतीस ना तेव्हापासून आहे मी इथं.
समीरा : What?
ती : अपूुरू काय म्हणतीयस कशी आहेस जानू?
समीरा : माझं नाव जानू नाहीय
ती : अगं प्रेमान म्हणाले मी... जानू ... (हसते), मग तूच सांग ना तुझं नाव...
समीरा : का?
ती : हे बघ, आता तू माझ्या शेजारी बसलीयस. तेव्हा सुरुवात तर औपचारिकतेने व्हावी. डे, नाहीतर हल्लीच्या माणसांमधे कुठे होतात संवाद.
समीरा : हं ...(समीरा वैतागून उभी राहते.)
ती : काय ग आवडली नाही?
समीरा : काय?
ती : सुरुवात.
समीरा : कशाची?
ती : संवाद साधण्याची.
समीरा : अगदीच तसं काही नाही...
ती : मग बसना, भेंडी ....
समीरा : मी काय तुला भेंडी सारखी दिसतेय.
ती : खुळचट भेंडी शिवी आहे.... भाजी नाय....
समीरा : नाही मी इथेच ठिक आहे.
ती : ठिक आहे. याने सिधी उंगली से घी नही निकलेगा.
समीरा : थहरीं? काय म्हणालीस.
ती : मी म्हणाले, बरेच आढेवेढे घेत ओळख करुन घ्यावी लागणार.
समीरा : तू मला प्रश्न काय विचारतीयस. Boss सारखे.
ती : कारण तू विचारत नाहीयस म्हणून.
समीरा : काहीतरी फालतू बोअर जोक्स मारु नकोस. कंटाळा येतो मला.
ती : आक्रमक आणि मितभाषी आहेस.
समीरा : आणि तू कोण श्वेता जुमानी की तीन देवियाँमधील एक देवी आहेस?
ती : (हसते) नाही का?
समीरा : नाही लगेच माझ्या स्वभावावर घसरलीस ते.
ती : कामाचा वैताग आलाय?
समीरा : आलाय! मला कामाचा वैताग आलाय. काय करणारायस तू? अं.
ती : आक्रमकता ठसठसून भरलीय तुझ्यात.
ती : काय?
समीरा : श्यॅ! पुन्हा प्रश्न शाळेत काय प्रश्नपत्रिका चावून खायची की काय तू. (ती हसायला लागते)
समीरा : ते काही नाही आता मी तुला प्रश्न विचारणार और तुम्हे उसके answer देने होंगे.
ती : कैसे?
समीरा : Oh! तुने फिरसे question किये? अब तू चूप रहने का. चूप याने एकदम चूप.
ती : Yes
समीरा : Now tell _r who r u? तुम्हारा नाम क्या है? (ती गप्प .... ) Hey baby what happened. हं. आता का बोलती बंद झाली बोल.
ती : तूच म्हणालीस ना. गप्प म्हणजे गप्प.
समीरा : तू ऽऽ .....
ती : (हसते) Sorry जानू विचार
समीरा : माझं नाव जानू नाही... (ती बोलायला जाते.) आणि आत्ता प्रश्न विचारायला माझा turn आहे तूझा नाही.
ती : Ok
समीरा : तूझं नाव?
ती : जानू Don’t पॅनिक पण एक गोष्ट सांगू तू ना सगळं अपूर्ण वर्तमान काळात बोलतीस.
समीरा : तुझं नाव काय?
ती : अगं नावात काय आहे असं हज्जारदा ऐकलं असशील.
समीरा : आज परत ऐकलं.
ती : त्याच काय आहे माहितीय का? हल्ली मी नाव सांगायचं टाळते. उगाच धार्मिक वाद उद्भवतात.
समीरा : मला तुझी फिलॉसॉफी ऐकण्यात काही एक इंटरेस्ट नाहीय.
ती : आक्रमकता!
समीरा : तुझं नाव?
ती : नाही सांगणार
समीरा : का तू तेवढे प्रश्न विचारायचे आणि मी विचारलंकी उत्तर द्यायचं नाही.
ती : मी उत्तरचं दिलय ..... नाही सांगणार
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
क्रमश:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ही एकांकिका सादर करण्यासाठी लेखकाची पुर्वपरवानगी आवश्यक आहे .त्यासाठी व्यवस्थापानाशी संपर्क साधावा.